تکراری می شود

اوّل راهنمایی بودم که گوشیِ کا510 سونی اریکسون مُد شده بود، صفحه ای یک و خورده ای اینچ داشت و خودم رو به هر آب و آتیشی زدم تا خانواده رو راضی کردم برام بخرن. روزهای اوّل انگار دنیا رو بهم داده بودن تا این که در دستِ یکی از دوستام یه گوشیِ خوش دستِ کشویی بنام اس500 دیدم. باز تلاش و تقلا کردم برای رسیدن به این گوشی، گوشی قبلی رو دادم به یکی از اعضای خانواده و اس500 خریدم. امّا انگار قرار نبود این قصه تموم بشه، بزرگ و بزرگ تر می شدم و نیتی به داشته هام هم بیشتر و بیشتر می شد و دنبال گوشیِ بهتر می گشتم. بعد از بدست آوردنش برای مدّتی می شدم امّا دوباره با اومدن سری های جدیدتر رضایت به داشته ی فعلی از کفم می رفت.

الان که نزدیک دو سه سال از داشتن گوشیم می گذره و بهش قناعت کردم، اگه گرفتار شدن در بدهکاری و وام نبود قطعا مدل دیگری داشتم وگرنه می دونم که سیری ناپذیر هستم بخصوص در حوزه تکنولوژی!!