سوالی که این شب ها ذهنمو درگیر کرده اینه که می گم چرا ما از سینه زدن و فریاد زدن بر مظلومیت امام حسین علیه السلام هم خجالت می کشیم ؟
ماجرا از اون جایی شروع می شه که اکثر آدما یه خصلت عجیب و غریب دارن بنام تبعیت از جمع ، یادمه چند وقت پیش می خواستن یک طرف بلوار سپاه رو آسفالت کنن که همون مسیر مسدود شده بود ، یه سری راننده ها از اون طرف خیابون و بدون هماهنگی راهنمایی و رانندگی و یا مسئولان مرتبط سرخود از اون دست خیابون و خلاف راننده های اونوری ، رانندگی می کردن قطعا یه سری راننده های دیگه از اون ها تبعیت کردن و دنبال اون جلویی ها رفتن و من که سر میدون بودم قشنگ دیدم ماشین راهنمایی و رانندگی همونجا وایساده و تک تک ماشین هایی که خلاف میومدن رو جریمه می کرد .
حالا قضیه ی هم دقیقا همینجوره ، قطعا شما بهتر از من می دونید که افرادی هستن جلو مداح با ضربات محکم تر و سر و صدای بیشتر مجلس رو گرم نگه می دارن و هر چه از مرکز دورتر بشینید محیط خلوت تری رو تجربه می کنید چه از نظر سینه زدن و چه از نظر فریاد بر مظلومیت و خطاب امامان عزیز ! شخصا بخاطر تجربه کردن در هر نقطه ای از مجالس نشستم و قشنگ همین موضوع تبعیت از جمع رو در این مجالس هم به خوبی احساس کردم .
همه ی ما عرض ارادت ویژه ای نسبت به ائمه به خصوص امام حسین داریم و قطعا دوست داریم از دل و جون سینه و فریاد بزنیم اما اگر دور و برمون باشند افرادی که آروم سینه می زنن و یا صداشون در نمیاد یه یا حسین بگن ، اگر تو بخوای مثل اون ها نباشی قطعا احساس خجالت به سراغت میاد ، با این وجود که محیط اغلب محیط تاریکی هم هست اما احساساتی سراغت میاد که زشته ، فلانی نگات می کنه ، می گن تو ریاکاری و از این دست موارد .
به قول آقای قرائتی می گفت خیلی وقتا جایی هستیم و موقع اذان هست ، خیلی ها روشون نمی شه که حتی اذان بگن و با کلی دردسر یه نفر رو پیدا می کنیم که این کار رو انجام بده !!
و مشکل هم دقیقا از همین جا شروع می شه ، به باور و اعتقاد خودمون نسبت به خدا ، اهل بیت ، و شیعه بودنمون نمی بالیم ، باهاش عشق بازی نمی کنیم و ازش لذت نمی بریم که منجر به خجالت و کم رویی می شه و جای ارزش ها کم کم تغییر پیدا می کنه !!
فقط امیدوارم سر میدون خفتمون نکنن و کار به جریمه نکشه !!!
درباره این سایت