هر آدمی برای خودش یک سری قوانین داره ، خیلی هاش هم بدون دخالت هیچ کس دیگه ای ساخته می شه و نمی شه بگیم ربطی به خانواده و جامعه و این مسائل داره بلکه بیشتر بخاطر این هستن که خودمون حال می کنیم باهاش ، اگه آدمی باشیم که از منطق و تفکر هم به دور باشیم هر کسی هم بخواد ما رو راهنمایی کنه و بگه که فلانی این عادت و قانونی که برای خودت ایجاد کردی مشکل داره قطعا روی ما تاثیری نخواهد گذاشت .
از یک سری قوانینِ خودساخته ای که بصورت حی و حاضر در اطرافم می بینم بگم :
1 - هر ماه سهمیه ای جهت خوراک به دوستم و من که داخل انبار می خوابیم تعلق می گیره ، اگه کسی اضافه بر ما دو نفر ، ناهاری بخوره ما اسمش رو توی دفتری ثبت می کنیم و سرِ ماه به مسئول واریز می دیم تا علاوه بر مبلغِ همیشگی به ازای هر نفری که پیش ما خورده مبلغ 8000 تومن رو واریز کنه ، امّا اون هیچ وقت نمیاد بگه خب مثلا امروز آقای ایکس پیش شما بوده پس می شه 1 سهم . نحوه حسابش به اینصورت هست که هر یک نفر رو دو سهم 4.000 تومنی حساب می کنه یعنی مثلا اگه سرِ ماه 20 نفر با ما غذا خورده باشن نمیاد بنویسه 20 تا سهم 8000 تومنی بلکه چون هر نفر رو دو سهم حساب می کنه می گه 40 سهم 4000 تومنی و مبلغ 160.000 تومن رو اضافه واریز می کنه !! بهش می گیم فلانی خب این چه کاریه از همون اول هر یه نفر رو یه سهم حساب کن و ضرب در 8000 تومن کن و در جواب هم حرف هایی مثل اینجوری راحت ترم و امثالهم می شنویم .
2 - تا قاشق و چنگالِ " حسن بن علی " نباشه من با حس خوبی غذا نمی خورم ، یکی از معضلاتی که اغلب درگیرش می شیم همینه با یکی از دوستان هم بر سر همین قضیه درگیریم !!
3 - سوار ماشینِ دوستی شدم ، هوا سرد بود و باید بخاری رو روشن می کرد . دیدم درجه ای که جلو ماشین هست و می چرخونن روی حالت سرد و گرم روی حالت سرد هست و چرخوندش روی حالت گرم . رسیدیم به مقصد و ماشین رو که خاموش کرد دوباره عقربه رو چرخوند به حالت سرد بهش می گم فلانی چرا اینطور می کنی ؟ فعلا که هوا سرده و حالاحالاها باید بخاری روشن باشه با این کارت که پدر این پِرخورنده در میاد گفت نمی تونم ، خوشم میاد درجش رو به اینبر باشه !!
یه نکته اخلاقی که همین الان به ذهنم رسید اینه که چرا این مثال ها رو از اطرافیان زدم و هیچی از خودم به ذهنم نرسید که بنویسم دلیلش توی خودم به شخصه ترس از قضاوت نیست و بر می گرده به این که من چقدر آدم فوضولی هستم و عیب و ایرادات بقیه رو می بینم ولی برای خودم هیچی . که جدای از موضوع این مطلب باید توجه ویژه ای بهش کنم .
بگذریم حرفم اینه هر کدوم از ما از این عادت ها و قانون های مخصوص به خودمون رو قطعا داریم ، فقط باید یکم فکر کنیم و به رفتارهامون دقت کنیم که به عمق فاجعه پی ببریم از خودمون بپرسیم قبلا که عزیزی در مورد عادت های اشتباه ما صحبت کرد آیا ما پذیرفتیم و تصمیم به تغییر اون عادت گرفتیم یا همچنان سوار بر الاغِ خود راه رو پیش می بردیم ؟؟ تازه این مثال ها از کم اهمیت ترینِ مسائل بود و یکم مهدویش کنیم فکر کنید ایشالا امام زمان ظهور کرده ، یهو می گه فلانی این خونه ای که اینجا ساختی باید تخریب بشه یا یک سری ساختارهایی رو باید به وجود بیاریم که بر خلاف منفعت شخصیِ تو هست آیا به راحتی می پذیری ؟؟ آیا تو سینه امام زمانت نمی ایستی ؟؟؟
این موضوع رو جدی بگیر ، اگه تونستی با انتقادهای کوچیک و مصلحت هایی که شاید به ضررت باشه ( صرفا مادی هم نه ، مثلا باید انرژی بذاری براش ) کنار بیای و به مرور تلاش کردی عادت های بدِ بزرگتر رو تغییر بدی به خودت امیدوار باش در غیر اینصورت مطمئن باش کارت می لنگه !!!
درباره این سایت